کد مطلب:315962 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:265

از مثنوی شیخ محمد حسین آیتی بیرجندی (متوفای 1350شمسی)
از پی اعوان و اخوان سعید

نوبت ماه بنی هاشم رسید



قهرمان ماء و طین عباس راد

صاحب مجد و علا باب المراد



میر میران وغا یك بیشه شیر

شیر شیران بر همه میران امیر



سوی میدان تاخت با مشكی به دوش

تیغ در دست و چو رعد اندر خروش



چشم دشمن تا بدان تن اوفتاد

لزه بر اعضای دشمن اوفتاد



صف شكافی كرد داخل شد به شط

راند در شط اسب را مانند بط



دست برد و غرفه ای آب روان

تا كه نوشد برد نزدیك دهان



آمدش ناگه ز كام شاه یاد

هیچ دل از یاد او خالی مباد



ریخت آب و آمد از مشرع برون

غرق آب و غرق آهن غرق خون



لشكر از هر سو به سویش تاختند

تا كه دست راستش انداختند



مشك را افكند اندر دوش چپ

تیغ می زد ابن قتال العرب



گر جدا كردید دست راستم

بر ندارم دست تا بر جا استم



دور او بگرفته لشكر همچو سیل

دست چپ انداختش «ابن طفیل»



با تذلل كرد رو سوی خیام

بر تو باد ای شاه خوبان السلام



ای برادر مرغ روحم پر فشاند

رفتم و دستم به دامان تو ماند





[ صفحه 53]